W dniach 2-4 czerwca odbyła się konferencja dla nauczycieli i nauczycielek ze szkół, które w roku szkolnym 2021/2022 angażowały się w działania programu “Szkoła ucząca się” Klub lub Laboratorium szkół uczących się. 

Wydarzenie cieszyło się szczególnie pozytywnym odzewem, ponieważ to same uczestniczki i uczestnicy pełnili jednocześnie funkcję współgospodarzy i prowadzących poszczególne bloki warsztatowe i prezentacyjne. Każdy zespół nauczycielski zaprezentował praktyki, nad którymi ich szkoły pracowały w minionym roku szkolnym, a wszystko to złożyło się na spójną i inspirującą całość. Łącznikiem dostępnych warsztatów były:
  • współpraca nauczycieli różnych przedmiotów,
  • partnerstwo w relacji z uczniami i rodzicami,
  • szukanie strategii na budowanie samodzielności i odpowiedzialności ucznia za swoje uczenie się,
  • poszukiwanie motywacji i sensu w codziennej pracy nauczycielskiej. 

Każda wspólnie wykonana praca czy zadanie dawały ogromne pole do autonomicznej refleksji, tej osobistej i szkolnej oraz adaptowania pomysłów na potrzeby i możliwości miejsca, w którym jesteśmy w swoim nauczycielskim rozwoju, z uwzględnieniem różnorodnych perspektyw wszystkich członków szkolnej społeczności – uczniów i uczennic, nauczycieli i nauczycielek, rodziców, dyrektora szkoły. 

Warsztaty szkół z Laboratorium SUS dotyczyły tego:

  • Jak uczyć uczniów odróżniania faktów i opinii oraz tego, że to ważna umiejętność?

  • Jak postawić uczniów na nogi, wzmocnić zaangażowanie i pracę zespołową dzięki metodzie myślącej klasy? 

  • Jak planować lekcje, by uczniowie mieli okazję doświadczyć samodzielnego dociekania? 

  • W co i jak grać na lekcjach, by nauka przychodziła przy okazji zabawy? 

  • Akademia rodziców – współpraca ze szkołą, która jest atrakcyjna dla rodziców i wychodzi naprzeciw ich potrzebom. 

Uczestnicy mogli także wziąć udział w debacie oksfordzkiej i dowiedzieć się, jak ją organizować w szkole i jakie umiejętności pomaga kształtować. Nasza szkoła podzieliła się natomiast sprawdzonymi praktykami w zakresie wykorzystania nowoczesnych technologii w rozwijaniu kreatywności, podsumowaniu lekcji, ocenianiu ucznia się uczniów. Szkolni liderzy SUS, pani Ada Bielawska i pan Andrzej Kowalewski, zaprezentowali nie tylko bogaty asortyment narzędzi multimedialnych, ale i przeprowadzili krótkie ćwiczenie z wykorzystaniem jednego z nich, aby uczestnicy mogli na własnej skórze przekonać się jaka to prosta i atrakcyjna forma nauki. O dziwo, w dobie XXI wieku, wszechobecnej cyfryzacji i nauczania zdalnego, wiele rozwiązań było dla naszych słuchaczy zupełną nowością, więc temat okazał się strzałem w dziesiątkę.

Podczas tegorocznej konferencji wybrzmiały też – obok tematów wprost związanych z uczeniem się ucznia i jego sukcesem edukacyjnym – tematy wychowawcze.

Wątkiem, który wywołał dużo refleksji, ale też emocji był poruszony podczas warsztatów prowadzonych przez Emilię Kędziorek temat tego, po co i jak oceniamy zachowanie uczniów. Okazało się, że kryteria i zasady oceniania (różne w każdej szkole), często ustalane wspólnie z uczniami i dyrektorami nie spełniają swojej funkcji rozwojowej, tworzą ogromne pole do nieprzejrzystych decyzji i niezrozumiałych dla uczniów i rodziców rozwiązań i praktyk. Ale też czynią nauczycieli i wychowawców bezradnymi, nawet wtedy, gdy naprawdę skoncentrowani są na dobru każdego pojedynczego ucznia czy uczennicy. 

Temat ten obecny był też w rozmowach kuluarowych od pierwszego dnia konferencji – zapewne sprzyjał temu końcoworoczny czas. Wierzymy, że refleksje te przełożą się na zmianę szkolnych praktyk a także, na wypracowanie rekomendacji dla zmian systemowych, które pomogą nadać większe znaczenie ocenie opisowej w szkole, w tym ocenie z zachowania. 

Z pewnością wszyscy opuszczaliśmy spotkanie z głębokimi refleksjami, konkretnymi sprawdzonymi praktykami lub wypracowanymi w ciągu tych trzech dni własnymi rozwiązaniami oraz z nowo zawiązanymi relacjami.